top of page
Atamyanlar Konağı ve Mardin'de Acının Geçmişi
Atamyanlar Mansion and the History of Suffering in Mardin
İlk olarak şurada yayınlandı:
Mardin Bienali'nde doğrudan Ermeni toplumu ile ilgili de işler bulunuyor. Emre Zeytinoğlu'nun "Karnik Derbekyan'ın Sandığı" onlardan biri.
Atamyanların konağının acı geçmişini hatırlatansa binanın üst katında yakılan ve katlara usul usul yayılan, iç burkan bir türkü oluyor.
Bu, Mustafa Avcı'nın kalanların, kalabilenlerin hikayesini aktaran "Mama Nazlı Türküsü". Türküyü icra eden Abdulkadir Gökbalık, içeriği ise sadece yankılandığı binanın değil, tüm bölgenin geçmişinin bir özeti. Kardeşini kurtarmak için bir salcıyla evlenen bir Ermeni kadınının, evlendikten sonraki ismiyle Nazlı'nın hikayesi:
"Duydum ki Nazlı olmuş
Anama babama ne diyeyim?
Duydum ki garip Nazo ölmüş
Of of of ben ölmüşüm" (SK/PT)
bottom of page